وقتی که هنر با روح و روان انسان عجین می‌شود/ حکایت هنرمند مجسمه‌ساز معلول
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۸۴۷۸۳
به گزارش خبرگزاری فارس از فیروزآباد، هنر مجسمه سازی یکی از صنایع دستی زیر شاخه ی صنایع سنگی می باشد و هدف از مجسمه سازی یاد آوری و یا به نمایش گذاشتن یک شیء، انسان و یا هر چیز دیگری می باشد.
پیکر تراشی از زیر شاخه های هنر مجسمه سازی است و در اصل به کسی که تندیس می سازد، پیکر تراش نیز می گویند.
مجسمه سازی تعاریف و اصطلاحات بسیاری دارد و مجسمه های ساخته شده کاربردهای بسیاری دارد مثلا به عنوان یادبود، تندیس بزرگان ساخته می شود و یا قدردانی از منتخبین جشنواره فجر تندیس هدیه داده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هنر مجسمه سازی به سالیان پیش بازمی گردد که در بیشترکشورها نیز از این هنر استقبال می شده است و در آفریقا در سال ۱۲ میلادی از تندیسان چوبی استفاده می کردند که نمونه بارز آن مجسمه یکی از پادشاهان نیجریه می باشد.
براساس تحقیقات به عمل آمده ایران نیز از هنر مجسمه سازی در زمان های هخامنشیان و… بهره برده اند که هنوز تعدادی از مجسمه های آن زمان که جنبه ی تاریخی پیدا کرده اند وجود دارد، مانند تخت جمشید، پاسارگاد و شوش و اکثر مجسمه های بازمانده از زمان هخامنشیان به حالتی است که در حال تعظیم و ادای احترام به کسی هستند.
بهترین مجسمه ها و ماندگارترین مجسمه ها از زمان های قدیم از جنس سنگ می باشند و حتی امروزه بیشترین مجسمه ها را از سنگ می سازند و برای مجسمه سازی با سنگ باید سنگ مناسب انتخاب نمود و این اصلا کار ساده ای نیست، ایتالیایی ها از اولین افرادی بودند که با استفاده از سنگ هنر مجسمه سازی را انجام دادند و گاهی مجسمه سازی با استفاده از خمیر انجام می گیرد که برای تهیه این خمیر نیاز به پودر سنگ می باشد.
در اصل پودر سنگ نقش حجم دهنده و قوام دهنده خمیر را دارد.پودر سنگ مورد استفاده در مجسمه سازی معمولا از سنگ آهک است زیرا رنگ آن سفید است.
هستند کسانی که هنوز به روش سنتی به مجسمه سازی با سنگ های طبیعی می پردازند، در این جا به معرفی یکی از این هنرمندان نمونه و البته کم نام ونشان که ساکن شهرستان فیروزآباد است می پردازیم: مهراب غریب که در اولین گفت و گو با ایشان فهمیدم که با وجود معلولیت موفق شده است تا هنری به این زیبایی را خلق کندو در این جا بود که من واقعا معنای این جمله را کاملا درک کردم که معلولیت محدودیت نمی آورد و فقط توکل بر خدا و بعد انگیزه است که به انسان امید و البته می دهد تا از توانایی های خود نهایت استفاده را ببرد.
ادامه حرفه پدری
مهراب غریب در گفت و گو با خبرنگار فارس گفت: متولد ۱۳۴۶ هستم و ساکن روزبدان شهرستان فیروزآباد، تحصیلات خود را در همان پایه ابتدایی رها کردم و چون پدرم با سنگ به مجسمه سازی می پرداخت و من علاقه فراوانی به این شغل داشتم، به این حرفه روی آوردم و در ابتدا با گل و عروسک های پلاستیکی این کار را انجام می دادم و رفته رفته شروع به انجام کارهای هنری بر روی سنگ کردم و در سال ۱۳۷۳ ازدواج کردم و این حرفه را ادامه دادم اما امکانات و درآمد کافی نداشتم تا بتوانم این حرفه را با جدیت بیشتری انجام دهم.
حادثه ای غیر منتظره که باعث معلولیت شد.
این هنرمند خلاق عنوان کرد: حدود ۷سال بعد از ازدواجمان به خاطر این که تجهیزات کافی برای انجام این حرفه نداشتم و با فنر ماشین برای خودم ابزار و تجهیزات درست می کردم که تکه ای از قلم به داخل یکی از چشمانم فرو رفت و با فرورفتن آن در داخل چشم هایم دنیا جلوی چشم هایم تیره و تار شد و من را سریع به بیمارستان فیروزآباد بردند و در آن جا هم نتوانستند برایم کاری انجام دهند و من را به بیمارستان شیراز انتقال دادند و به دلیل عمیق بودن زخم آن ها هم نتوانستند کاری انجام دهند بالاخره با کمک یکی از دوستان نزد دکتری حاذق در تهران رفتیم و بعد از طی مراحل درمان به خانه برگشتیم که تا مدتی درد چشم هایم آرام گرفت اما متاسفانه از ناحیه یک چشم نابینای کامل شدم.
خلق آثار با دست و قلم و چکش
غریب اظهار کرد: این هنر با روح و روان من عجین شده است و من تمامی کارهایم را با دست و چکش و قلم انجام می دهم و از هیچ گونه دستگاه مدرن استفاده نمی کنم و تمامی مجسمه هایی که من می سازم دست ساز و کاملا سنتی است و به دلیل این که قیمت سنگ ها بسیار بالا است باید خودم به کوه و یا رودخانه می روم و سنگ های متناسب با نیازم را به خانه می آورم و کارهای هنری را بر روی آن ها انجام می دهم و با انجام این کارها احساس آرامش خاصی به من دست می دهد که واقعا غیر قابل وصف است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: هنرمند معلول مجسمه سازی شهرستان فیروزاباد هنر مجسمه سازی مجسمه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۸۴۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه | وقتی برای معافیت‌ها سقف تعیین شود چه می‌شود؟
به گزارش بورس تابناک، قانون بودجه ۱۴۰۳ در آخرین روز‌های سال گذشته در بند س تبصره ۶ چالش جدیدی را به بازار سرمایه و شرکت‌های بورسی و فرابورسی تحمیل کرده است. در این بند اعلام شده است:
مجموع معافیت‌ها، نرخ صفر مالیاتی، کاهش نرخ مالیاتی و سایر مشوق‌های مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی از محل مجموع درآمد‌های حاصل شده برای عملکرد سال ۱۴۰۳ کلیه مودیان به استثنای معافیت‌های دارای سقف زمانی مشخص و موارد مندرج در ماده (۱۳۹) قانون مالیات‌های مستقیم و قانون جهش تولید دانش بنیان برای اشخاص حقوقی تا پنج هزار میلیارد ریال (۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) و اشخاص حقیقی تا پانصد میلیارد ریال (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) قابل اعمال است.
به زبان بسیار ساده این بدان معناست که سقف ۵۰۰ میلیارد تومانی به عنوان سقف معافیت مالیاتی شرکت‌های بورسی و صندوق‌های سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است.
با همه تلاش ها و اعتراضات برای جلوگیری از اجرایی شدن این بند سرانجام، یک فوریت طرح اصلاح بند س تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۳ در مجلس به تصویب رسید.
در این مطلب قصد داریم دوباره به عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه بپردازیم. حامد موسوی از فعالان بازار سرمایه به بررسی این عواقب پرداخته است. عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجهحامد موسوی فعال بازار سرمایه | اول باید دقت کنیم فلسفه معافیت مالیاتی چیست؟ معافیت‌های مالیاتی اکثرا برای کارهایی مصوب شده است که انجام آن کار وظیفه دولت ها بوده است، اما بخش خصوصی انجام می‌دهد و بابت آن معافیت مالیاتی می‌گیرد. به عنوان مثال: ایجاد کارخانه در منطقه محروم و کم برخوردار، ایجاد باشگاه فرهنگی ورزشی برای ارتقای فرهنگ جامعه و گسترش ورزش، کمک بخش خصوصی به دولت بابت تامین انرژی از جمله برق که وظیفه دولت است و چندین خدمات دیگر که دولت می بایست انجام دهد، اما به دلیل کسری بودجه با مشوق معافیت مالیاتی، انجام آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است.
حال با تعیین سقف معافیت مالیاتی، این معافیت‌ها از بین می رود و دیگر بخش خصوصی به کمک بخش دولتی نخواهد آمد. در شرایط رکود و تورم جامعه ایران و مشکل در فروش نفت، کماکان دولت مشکل کسری بودجه دارد و حالا مشوق‌های بخش خصوصی هم برداشته می شود و دیگر کسی نیست که این قبیل خدمات را به مردم بدهد. ای کاش اگر دولت قصد داشت معافیت‌ها را بردارد زمانی این کار را انجام می داد که خودش توان انجام آن را داشت.
نکته دیگر اینکه برخی سرمایه گذاری‌ها به شرط معافیت مالیاتی انجام شده است و حتی بعضی خصوصی سازی‌ها به این شرط بوده است حالا قرار است این معافیت ها برداشته شود. مثلا اگر تخفیف ۵% خوراک پالایشی‌ها نبود هیچکس این پالایشگاه‌ها را از دولت نمی‌خرید.
پس باید این را قبول کنیم اینکه بخش خصوصی با همین مشوق ها در منطقه محروم کارخانه ایجاد می‌کند، هزینه دارد و وقتی معافیت برداشته می شود، اعتماد به دولت از بین می رود و بعدا اگر دولت مشوق هم قرار دهد، چون تضمینی برای پایداری نیست، پس بخش خصوصی سرمایه گذاری نمی‌کند.
از عواقب دیگر مشکلات این بند س تبصره ۶ این است که توسعه زیرمجموعه های شرکت های بزرگ متوقف می‌شود.
وقتی شرکت هرچه زنجیره تولید خود را تکمیل کند تنبیه می‌شود و مالیات بیشتری پرداخت می کند پس مجبور نیست این کار را انجام دهد و بنابراین به جای بردن سود برای افزایش سرمایه و طرح توسعه، آن سود را بین سهامداران تقسیم می‌کند و این باعث می شود تا روند مستهلک شدن و خورده شدن شرکت ها سرعت بگیرد. این بند عملا در خلاف جهت رونق تولید و توسعه حرکت می‌کند. | نبض بورس
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»